W wielu przypadkach zalecaną opcją jest rozwinięcie ubezpieczenia OC o dodatkowe formy polis. Najlepszym rozwiązaniem jest wybranie specjalnie przygotowanego pełnego pakietu ubezpieczeń OC i NNW lekarza.

Co wchodzi w skład pełnego pakietu?

W skład pełnego pakietu oferowanego przez ubezpieczycieli wchodzą specjalnie dobrane kombinacje, które przeznaczone są właśnie dla lekarzy prowadzących indywidualną praktykę lekarską w ramach działalności. W takim przypadku mogą zdecydować się oni na ubezpieczenie pełne na 12 miesięcy. W skład takiej polisy wchodzą:

  • OC obowiązkowe – jest to absolutna podstawa;
  • OC dobrowolne – rozszerza ubezpieczenie obowiązkowe;
  • Ochrona prawna zawodu;
  • Ubezpieczenie od Następstw Nieszczęśliwych Wypadków;
  • Ubezpieczenie od utraty dochodu.
  • Pełny pakiet – dlaczego warto po niego sięgnąć?

Wybranie pełnego pakietu umożliwia wykupienie w pełni kompleksowej ochrony od 5 rodzajów ryzyka. Jest to więc najkorzystniejsze rozwiązanie dla lekarzy, jeśli spojrzymy na to z perspektywy zależności między zakresem ochrony a kosztami ubezpieczenia. Uzyskamy również pewność, że wszystkie części ubezpieczenia będą zaczynały i kończyły się w tym samym momencie. Gdybyśmy kupowali ubezpieczenie dobrowolne w trakcie trwania obowiązkowego, nie mielibyśmy pełnych 12 miesięcy jego trwania (w takim przypadku ubezpieczenie dobrowolne zawsze kończy się z datą ubezpieczenia obowiązkowego).
Pełen pakiet oferuje minimalizację formalności związanych z wykupieniem takiego ubezpieczenia. Co więcej, tego typu oferty zaczynają się od niezwykle atrakcyjnych kwot rocznych i są elastycznie dopasowane do rodzaju świadczenia usług. Elementem, który wyróżnia pakiet pełny ubezpieczenia, jest zapewnienie szerokiego zakresu ochrony prawnej, czego nie można wykupić w osobnym ubezpieczeniu.

Specjalizacja a wysokość składki ubezpieczenia

Decydując się na wybór składki OC, powinniśmy pamiętać o tym, że dokładny koszt pełnego pakietu uzależniony będzie m.in. od specjalizacji klienta. Minimalne kwoty są dodatkowo ustalane przez rozporządzenie Ministra Finansów, a w nim jasno zaznaczony jest podział na trzy grupy ryzyka związanego ze specjalizacjami lekarskimi. Są to:

  1. Najniższy stopień ryzyka np. w przypadku lekarza internisty bądź onkologa.
  2. Średni stopień ryzyka zawodowego w postaci świadczeń dentystycznych – tu znajdziemy ortodontę, protetyka stomatologicznego czy np. stomatologa dziecięcego.
  3. Najwyższy stopień ryzyka zawodowego dotyczy m.in. chirurgów, okulistów, położników i ginekologów, anestezjologów czy medyków ratunkowych.