Dotąd uważano, że choć płód dosyć wcześnie reaguje na światło, to reakcje te są bardzo proste i prawdopodobnie służą głównie regulacji cyklu dobowego. Naukowcy z University of California, Berkeley, na łamach pisma "Current Biology" twierdzą, że możliwości rozwijających się oczu są dużo większe.
Jak bowiem wyjaśniają naukowcy, oprócz głównych receptorów światła, w siatkówce obecne są także odkryte całkiem niedawno, wrażliwe na światło, tzw. komórki zwojowe, które łączą się z różnymi częściami mózgu. Ich fachowa nazwa to neurony zwojowe siatkówki ze światłoczułością własną (ang. intrinsically photosensitive retinal ganglion cells, ipRGCs).
Niektóre regulują cykl dobowy, inne powodują rozszerzanie i zwężanie źrenic. Jeszcze inne wpływają na nastrój i emocje. Możliwe więc, że to one uczestniczą np. w powstających pod wpływem światła migrenach czy pozwalają na leczenie depresji światłem.
Z pomocą zaawansowanych technik badawczych, naukowcy odkryli, że u nowo narodzonych myszy, 6 rodzajów tych komórek przesyła między sobą sygnały elektryczne, tworząc złożoną sieć.
"Myśleliśmy, że nowo narodzone myszy oraz ludzkie płody są ślepe na tym etapie rozwoju. Uważaliśmy, że komórki zwojowe znajdują się w rozwijającym się oku, że łączą się z mózgiem, ale że nie komunikują się z innymi komórkami siatkówki. Okazuje się, że są połączone między sobą, co było zaskakującym odkryciem" - wyjaśnia współautorka publikacji prof. Marla Feller.
Sieć ta nie tylko reaguje na światło, ale z ogromną precyzją odpowiada na jego natężenie.
"W przeszłości pokazano już, że te czułe na światło komórki są ważne m.in. do rozwoju naczyń krwionośnych w siatkówce czy regulacji światłem cyklu dobowego. Jednak uważano, że obserwowane reakcje na światło to jedynie +jest światło/nie ma światła+. Nowe wyniki wskazują, że komórki te są zdolne do rozróżniania różnego natężenia światła, przetwarzając znacznie więcej informacji, niż się wydawało" - opowiada autor badania Franklin Caval-Holme.
Nie wiadomo do końca, jaka jest rola takiej sieci. U małych myszy pojawia się np. awersja do światła i ta reakcja może być jednym ze skutków działania połączonych komórek. Więcej odpowiedzi będą mogły udzielić dalsze badania.
Więcej informacji na stronie Current Biology (PAP)
mat/ ekr/