22 lutego o godz. 17.00 w Instytucie Prymasa Józefa Glempa rozpocznie się "Spotkanie z bł. Wickiem" - wykład dra Roberta Zadury, badacza i popularyzatora tej postaci i relacja członków rodziny - państwa Jolanty i Zygmunta Jaczkowskich. Spotkaniu towarzyszy wystawa poświęcona bł. Stefanowi Wincentemu Frelichowskiemu. Dwie godziny później w Bazylice Mniejszej Imienia NMP odbędzie się harcerskie czuwanie modlitewne przy relikwiach błogosławionego z oprawą muzyczną zespołu "Nowa Pieśń".
Główne uroczystości zaplanowane są na niedzielę. O godz. 12.30 nastąpi wprowadzenie relikwii do bazyliki podczas mszy św. pod przewodnictwem ks. abp. prymasa Wojciecha Polaka.
Organizatorem przedsięwzięcia jest inowrocławskie środowisko Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Wydarzeniom towarzyszyć będzie biwak harcerek i harcerzy ZHR, przygotowano także okolicznościową jednodniówkę.
- Akcja ma przede wszystkim charakter wychowawczy, dlatego nadana została jej rozumiana przez młodych nazwa nawiązująca do polecenia z telefonu komórkowego: "Wicek #20200223 - dodaj do kontaktów" - informują organizatorzy.
Bł. ks. phm. Stefan Wincenty Frelichowski (1913-1945) zwany Wickiem to przedwojenny harcerz, kapłan i wychowawca posługujący głównie w Toruniu. Jesienią 1939 roku został aresztowany przez Niemców i umieszczony w obozie koncentracyjnym w Dachau. Zmarł w nim 23 lutego 1945 na tyfus, którym zaraził się podczas obozowej epidemii posługując umierającym. Heroiczność postawy ks. Wicka została dostrzeżona przez współwięźniów. Przekonani o jego świętości pozyskali przed spaleniem ciała w krematorium fragmenty kości jego palców, a następnie przechowali je do wyzwolenia obozu. Dziś są one jedynymi relikwiami męczenników obozów koncentracyjnych. Bł. ks. Stefan Wincenty został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w 1999 r. w Toruniu.
Jednym z obozowych przyjaciół bł. ks. phm. Stefana Wincentego Frelichowskiego był ks. Dobromir Ziarniak, w latach 1968-1981 proboszcz parafii farnej św. Mikołaja w Inowrocławiu. On to dla swojej prywatnej czci krótko po wyzwoleniu obozu w Dachau umieścił fragment kości w srebrnym relikwiarzu. Stąd relikwie znalazły się w Inowrocławiu.