Choć Ryszard Brejza nie rządzi Inowrocławiem od 16 października ubiegłego roku, to w związku z wygraną Arkadiusza Fajoka, który był rywalem Wojciecha Piniewskiego, popieranego właśnie przez poprzedniego prezydenta miasta, proponujemy mały powrót do przeszłości. Konkretnie do 2002 roku, gdy wieloletni włodarz Inowrocławia odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w naszym mieście, które owocowało jego przeszło 20-letnimi rządami. Aby zobrazować, jak długi był to okres, przypomnijmy sobie, co działo się w 2002 roku, gdy Brejza przejmował stery po Ryszardzie Domańskim, a wcześniej Marcinie Wnuku z SLD.

W kraju, w 2002 roku pasjonowaliśmy się sportowymi sukcesami Adama Małysza, w kinach swoje premiery miały filmy Dzień Świra Marka Koterskiego, E=mc2 Olafa Lubaszenki i Pianista Romana Polańskiego, w salonach FSO-Daewoo można było kupić jeszcze nowego poloneza, telewizja publiczna wyemitowała ostatni program z udziałem małżeństwa Gucwińskich, a widzowie Polsatu śledzili zmagania młodych muzyków w programie "Idol". Wybuchła afera Rywina, kanał RTL 7 zastąpiła stacja TVN7, cały świat był jeszcze w dużym szoku po zamachu na World Trade Center, w Europie pojawiła się nowa waluta "euro", a w Bydgoszczy oddano do użytku halę "Łuczniczka".

zdj2

Z kolei w samym Inowrocławiu - hala widowiskowo-sportowa pachniała jeszcze świeżością, podobnie jak najnowsze segmenty tężni solankowej. Z naszego miasta do Żnina kursowały pociągi, przy ulicy Staszica istniała Szkoła Podstawowa nr 3, w krajobrazie miasta było jeszcze wiele budowli związanych z kopalnią soli jak np. w rejonie ul. Gwarków, działała huta Irena, klub Hades, obecny hipermarket Carrefour nosił nazwę Champion, nie było jeszcze ulicy Piłsudskiego, czy Glempa, kreślono nieśmiałe plany dotyczące obwodnicy miasta. W miejscu Galerii Solnej, czy nowej części Solanek rosło zboże, MPK posiadało tylko jeden niskopodłogowy autobus, w budowie był kościół pw. św. Królowej Jadwigi, jak również kolejne stacje benzynowe i markety. Mało kto pamięta, ale na inowrocławskich osiedlach było jeszcze szaro - większość bloków nie była jeszcze ocieplona, podobnie jak budynki użyteczności publicznej. Nie było "orlików", ścieżki rowerowe można było policzyć na palcach jednej, może dwóch rąk, a aby kupić ubranie, czy kosmetyki jeździło się na "Królówkę".

zrzut1

W eterze na 98,1 FM można było posłuchać lokalnego Radia AS, a na 90,80 FM Radia "i", sporą popularnością cieszyła się lokalna "kablówka", w kioskach można było kupić "Pomorską", "Express Inowrocławski", czy "IKP-a", a w Internecie działały już pierwsze lokalne serwisy internetowe, w tym oczywiście Ino.online.

Inowrocław, według danych ze spisu powszechnego, zamieszkiwało 77 936 mieszkańców (obecnie to około 69 tys. - podobnie jak w 1983 roku).