Test: Fiat 500C. Zwijamy dach i w miasto

Współczesna Pięćsetka została wskrzeszona przez Fiata w 2007 roku. Przez ten czas wprowadzano drobne, kosmetyczne zmiany, ale sylwetka w stylu retro ani się nie zestarzała, ani nie znudziła. No bo jak może się zestarzeć coś, co w założeniu miało przypominać samochód sprzed pół wieku?

W ubiegłym roku miałem wielką przyjemność sprawdzić Abartha 595 Monster Energy, czyli usportowioną wersję Fiata 500 i wspominam tamtego małego szaleńca jak najbardziej pozytywnie. Teraz przesiadłem się do "cywilnej" wersji Fiata 500 z otwieranym dachem, hybrydą pod maską i w wersji specjalnej (RED).

(RED) - dozownik gratis

Choć trafiło mi się czerwone autko, to kolor lakieru nie ma tu związku z (RED) w nazwie. Jest to bowiem nazwa organizacji, z którą Fiat nawiązał współpracę, a która zajmuje się m.in. walką z pandemiami. Owocem tego porozumienia jest właśnie stworzenie oddzielnej wersji wyposażeniowej modeli włoskiego producenta. W przypadku "pięćsetki" w pakiecie dostajemy "unikalny filtr kabinowy", powłokę antybakteryjną na niektórych elementach oraz... dozownik na płyn antybakteryjny.

Ma swój styl

Niezależnie od tego, czy zdecydujecie się na Fiata 500 z dozownikiem, czy bez, dostaniecie Fiata 500, czyli charakterystyczny i jedyny w swoim rodzaju styl, który może się podobać. Nadwozie ma 3,5 metra długości i pozwoli wcisnąć się tam, gdzie nie zmieścicie się Corsą, Capturem, czy Yarisem. Duże ilości chromu przyjemnie kontrastują z lakierem Red Passione, a 12-ramienne alufelgi z ładnym szlifem to taka wisienka na torcie.

Za dodatkowe niespełna 10 tys. zł, "pięćsetka" dostaje literkę "C" w nazwie i staje się kabrioletem. Elektrycznie składany, a raczej zsuwany dach, wędruje na tył auta, a nad głowami zarówno przednich, jak i tylnych pasażerów otwiera się nieboskłon. To świetny dodatek, który wspaniale wpisuje się w charakter tego samochodu.

W terenie zabudowanym daje radę

Pod maseczką Fiata 500 znajdziemy 3-cylindrowy silnik 1,0 o mocy 70 KM i tzw. miękką hybrydę. Jej zadania to zmniejszenie zużycia paliwa i emisji spalin. W praktyce pozwala na odzyskiwanie energii podczas hamowania, czy krótkie wspomaganie podczas przyspieszania. Układ działa w pełni automatycznie, a kierowca tak naprawdę w najmniejszym stopniu nie odczuwa jego obecności.

W połączeniu z 6-biegową ręczną skrzynią, Fiat 500 spełnia oczekiwania jako miejskie autko. Niewielki silnik ani przesadnie nie hałasuje, ani nie wibruje. W trasie zaczynają doskwierać niewielka moc, a przede wszystkim mały moment obrotowy na poziomie 92 Nm. Materiałowy dach ponadto niekorzystnie wpływa na poziom hałasu. Prędkość maksymalna w katalogu to 167 km/h, ale już żeby osiągnąć 150 km/h przydaje się wiatr w plecy. To jednak nie jest samochód do poganiania autostradami, dlatego te drobne niedogodności możemy mu wybaczyć.

Samo prowadzenie i manewrowanie przychodzi z dużą łatwością dzięki niewielkim rozmiarom i masie poniżej tony. Nieźle spisuje się także zawieszenie, które dość dobrze radzi sobie z nierównościami zapewniając przyzwoity komfort. Przyzwoity, jak na kategorię aut, o której mówimy.

Uroki segmentu A

Pozycja za kierownicą jest wysoka, a sam fotel średnio wygodny. Na dłuższych trasach we znaki dawały się zbyt nisko wysuwające się zagłówki. Kierownica regulowana jest tylko góra-dół, ale nie stanowiło to większego problemu. Wysoko umieszczona dźwignia zmiany biegów to ułatwienie.

7-calowy ekran centralny spełniał swoje podstawowe zadania. Jego menu nie jest zbyt rozbudowane, ani skomplikowane. Podczas korzystania z nawigacji w Android Auto brakowało mi osobnego przycisku powrotu, by choćby zmienić stację radiową, czy wejść w ustawienia auta.

Osobne i duże przyciski od klimatyzacji to kolejne ułatwienie. Nie wiedzieć czemu, kiedy nie korzystałem z trybu auto, po każdym uruchomieniu silnika musiałem na nowo włączać nawiewy, bo te ciągle ustawiały się na "zero".

Cyfrowe zegary w postaci 7-calowego ekranu oferują w zasadzie jeden układ z możliwością dostosowania dolnej części. Wybranie któregoś z nich wymaga przeklikania się przez wszystkie pozostałe bez możliwości cofania. Chcąc mieć przed oczami aktualny zasięg, za każdym razem po wejściu do auta musiałem kliknąć przycisk do zmiany widoku jedenaście razy, bo ten nie ma pamięci. Zagadką była dla mnie prędkość, jaką auto miało utrzymywać podczas korzystania z tempomatu. Po jego aktywacji w żadnym z widoków nie byłem w stanie znaleźć ustawionej wartości.

Jakość wykonania jest na przeciętnym poziomie. Dominują twarde i bardzo twarde materiały. Przełączniki od kierunkowskazów i wycieraczek nie zawsze chciały działać za pierwszym razem i były nieco toporne.

W drugim rzędzie siedzeń zmieszczą się dwie osoby, które z pewnością nie będą wam wdzięczne za wskazanie im akurat tylnych miejsc. Wtedy wystarczy otworzyć dach i narzekania zmienią się w zachwyty. Jeśli narzekania mimo to, nie ustaną, można posłużyć się groźbą umieszczenia pasażera w bagażniku, który liczy 185 litrów. 

Spalanie

W miejskim ruchu Fiat 500 zużywał w teście 5,2-5,5 l/100 km. W trasie spalanie spadło do 4,0 l/100 km, a na autostradzie przy 140 km/h wynosiło 8,2 l/100 km. Zbiornik paliwa liczy 35 litrów.

Ceny

Za podstawową odmianę Cult trzeba zapłacić 56 400 zł, a za topową (RED) o niespełna 10 tys. zł więcej. Jeśli marzy się nam odmiana cabrio, trzeba dołożyć kolejne 8-10 tys. zł.

Podsumowanie

Fiat 500 za sprawą niewielkich rozmiarów świetnie sprawdzi się jako zwinne auto na miasto. Wśród konkurentów wyróżniają go styl retro oraz elektrycznie składany dach. Do ideału trochę mu brakuje, ale jeśli klienci tego segmentu kupują auta oczami, to "pięćsetka" ma na starcie dużą przewagę. Wystarczy na nią spojrzeć, by już polubić, nieprawdaż?

Cennik:

Dziękuję Stellantis Polska za udostępnienie auta do testu.